Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

" και ως τον άσωτον Υιόν δέξαι με " * Σκέψεις ενός ασώτου

Κυριακή του Ασώτου σήμερα και η γνωστή παραβολή απο το Ευαγγέλιο του Λουκά ( κεφ.15, στ.11-32 ) πιάνει το νήμα απο εκεί που το άφησε η προηγούμενη Κυριακή , Τελώνου και Φαρισαίου. Στις δύο αυτές παραβολές εξετάζονται τα ζητήματα της υπερηφάνειας ,του εγωισμού,της αδικίας,της ταπεινότητας και εν τέλει της συγχώρεσης και της άνευ όρων αγάπης. Επίσης και στις δύο είναι παρούσα η δυαδική σχέση του ανθρώπου με το Θεό και με το συνάνθρωπο. Η σημερινή προσέγγιση εστιάζει περισσότερο στη συνάντηση μεταξύ ανθρώπων, είναι εσκεμμένα ανθρωποκεντρική.

Μα θα πεί κανείς οτι στη πρώτη παραβολή οι υπόλοιποι άνθρωποι,εκτός του τελώνη και του Φαρισαίου ,απουσιάζουν. Φαινομενικά ναί. Αλλά είναι ακριβώς οι σχέση τους με τους άλλους ανθρώπους _ η μάλλον η μη-σχέση _ που τους οδηγεί στο ναό. Ο Φαρισαίος υποβιβάζει τους πάντες για να ανέβει αυτός . Όποιος δεν ακολουθεί τη "γραμμή" διαγράφεται απο τη Βασιλεία των Ουρανών. Ο τελώνης εκμεταλλεύεται τους άλλους για όφελος δικό του. Όμως έχει αισθανθεί τη μεγαλύτερη αμαρτία που τον οδηγεί συντετριμμένο ενώπιον του Θεού , δηλαδή τη διακοπή της κοινωνίας με τον πλησίον ή αλλιώς την υιοθέτηση μιας στρεβλής , πτωτικής σχέσης με τον άλλον.

Αυτή τη Κυριακή στη παραβολή του Ασώτου όλη η ανθρωπότητα συγκεφαλαιώνεται σε δύο πρόσωπα , το σπλαχνικό πατέρα και τον άσωτο υιό. Μελετώντας κανένας την παραβολή αυτή δε μπορεί παρά να δεί τον εαυτό του στη θέση του υιού στην οποία λίγο πολύ όλοι έχουμε βρεθεί και συνεχίζουμε κάποιες φορές να βρισκόμαστε . Αυτό φυσικά δεν αφορά τα εξωτερικά χαρακτηριστικά αλλά την ίδια την ουσία της ιστορίας.

Απο τη μία πλευρά ο άσωτος υιός .Ασωτία δηλαδή σπατάλη . Σπατάλη τίνος πράγματος όμως ; Το να μείνει κανείς μόνο στην οικονομική έννοια του όρου αποτελεί μεγάλο λάθος που συσκοτίζει την βαθύτερη ουσία.Στη σημερινή εποχή είναι αναγκαία αυτή η βαθύτερη ουσία. Τί είναι λοιπόν ασωτία και σπατάλη ;  Ασωτία είναι η φυγή απο τον πλησίον και η χάραξη ενός μοναχικού δρόμου , η ιδιώτευση. Η αίσθηση οτι δεν χρειαζόμαστε τους άλλους για να πάρει νόημα η ζωή μας. Ασωτία είναι η κατασπατάληση των χαρισμάτων που έχει ο κάθε άνθρωπος , ο αληθινός πλούτος δηλαδή, για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών αναγκών , μακριά απο κάθε επιθυμία ανοίγματος αυτών των χαρισμάτων για την ωφέλεια των συνανθρώπων. Ασωτία είναι η σπατάλη της ίδιας της ζωής ,μιας ζωής στερημένης απο την πραγματική επαφή και αγάπη με τους άλλους.

Απο την άλλη μεριά βρίσκεται ο σπλαχνικός πατέρας . Στη περίπτωση αυτή επίσης ,είναι λάθος να μείνει κανείς στο περιτύλιγμα της αφήγησης και να μην δεί το πραγματικό δώρο. Στη θέση της πατρικής φιγούρας βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος. Βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος τον οποίο θα προσεγγίσουμε με ειλικρίνεια και καθαρή καρδία. Βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος που ενώ εμείς τον διώχναμε αυτός ήταν εκεί και περίμενε με ανησυχία. Βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος που δεν είχαμε αντιληφθεί και για αυτό δεν είχαμε οικοδομήσει ουσιαστικές σχέσεις. Βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος που έχουμε αδικήσει ,εκούσια η ακούσια , και που μια ειλικρινής συγνώμη ξανανοίγει μονοπάτια. Βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος που μας έχει αδικήσει στον οποίο οφείλουμε τη συγχώρεση , όσο αυτό είναι μπορετό απο τη πλευρά μας και όσο αντέχουμε και όσο παλεύουμε.

Εν κατακλείδι, η πατρική μορφή στο κάθε άνθρωπο είναι διαφορετική. Για άλλους είναι ο σύντροφος ή η σύντροφος τους. Για άλλους είναι οι φίλοι. Η ποικιλία είναι μεγάλη. Τόσοι δρόμοι όσοι και οι άνθρωποι. Σημασία έχει να βρεί ο καθένας μας αυτούς τους ανθρώπους που θα ξεκλειδώσουν το σεντούκι της καρδιάς και θα βγεί μαζί τους σε άγνωστες πειρατικές θάλασσες  ατενίζοντας διαμέσου αυτών όχι το μέλλον αλλά το παρόν και τη θαυμαστή μεταμορφωσή του.

* Εσπερινός Τριωδίου
                                                                               
                                                                                                                               

                                                                                                                       Δημήτρης Πλανάς        

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου